Bardziej HOPA niż HOPA – recenzja My Brother Rabbit
Recenzja My Brother Rabbit miała przynieść odpowiedź na pytanie, czy Artifex Mundi odnajdzie się w świecie innym niż gry HOPA. Problem w tym, że studio z niego nie wyszło. (więcej…)...
„Małe” Layers of Fear – recenzja Rise of Insanity
Recenzja Rise of Insanity nie była w moim planach. Premiera na PC odbyła się na początku maja, na Xboksie One miesiąc temu. Mimo wszystko po graniu gry nie mogłem sobie odpuścić przyjemności napisania o niej ki...
Hasło „polska gra na Switcha” przestaje brzmieć atrakcyjnie
Najlepsza polska gra na Switcha, której nie znajdziemy na innej platformie? Rywalizacja w tej kategorii jest równie ekscytująca co śledzenie kto wygra Lotto Ekstraklasę w sezonie 2017/2018. (więcej…)...
Potencjału nie odnaleziono – recenzja Zamb! Redux
Nie często polskie indyki wydawane są na Xboksa One. Tym ciekawiej się robi jeśli to jedyna konsola na liście obsługiwanych.
O ZAMB! Redux wspominaliśmy kilka razy na łamach Graczpospolitej. Wielu pewnie je...
Słoneczna katastrofa – recenzja Urban Trial Playground
Nie wierzę, że recenzja Urban Trial Playground ma tak pesymistyczny wydźwięk. Nie wierzę, że dało się tę serię tak zepsuć. "Piękny" przykład na to, jak można zawalić sprawę decyzjami kreatywnymi i biznesowymi.
...
Dzwoniło PSP i pytało o swoją grę – recenzja Paper Wars: Cannon Fodder Devastated
Nie jestem pewien czy recenzja Paper Wars: Cannon Fodder Devastated powinna przede wszystkim mówić czy warto zagrać w tę grę. Bardziej mnie intryguje czy przy masowym przenoszeniu wszystkiego na Switcha ktoś ni...
Skąd biorą się robaki – recenzja Earthworms
Michał ostatnio zachwycał się Apocalipsis. Moja recenzja Earthworms podpowiada, czy produkcja ekipy All Those Moments również powinna trafić na listę pozycji obowiązkowych dla fanów przygodówek.
Nowa gra zes...
30 klonów, 1 gra – recenzja 30 in 1 Game Collection
Żadna konsola Nintendo nie może obejść się bez kilku przedstawicieli gatunku party games. Jednego na Switcha dostarczył polski Teyon. Recenzja 30 in 1 Game Collection pokazuje czy rodzima gra ma jakiekolwiek sz...
Na koniec świata w imię miłości – recenzja Apocalipsis
Pierwszy raz w Apocalipsis: Harry at the End of the World grałem na ubiegłorocznym gamescomie w Kolonii. Już wtedy gra studia Punch Punk Games prezentowała się świetnie, jednak nie było mi dane poznać głębokiej...
Od zera do multimiliardera – recenzja Shape of America: Episode One
W mroźne, lutowe dni me skute lodem serce i skostniały z zimna rozum rozgrzewał Kingdom Come: Deliverance. I strach pomyśleć, że gdyby nie współpraca z Graczpospolitą tyle samo uroku, co bugów czeskiej gry mogł...